Onverdiend verloren van 't Gooi D1

Na een verloren inhaalwedstrijd in de regen afgelopen woensdag (verslag zie hieronder) konden we vandaag onder prima omstandigheden aantreden tegen 't Gooi D1. Helaas waren Mark en Jesse afwezig maar ze werden kundig vervangen door Abel en Bart, klasse jongens. Met een goede warming up in de benen en nog even rust in de kleedkamer trapten we vol goede moed af.

Alle gemaakte afspraken leken direct vergeten te zijn: we lieten ons te ver inzakken en konden de bal niet naar de voorhoede krijgen.

In alle tumult maakten we ook nog hands. De strafschop werd goed ingeschoten door 't Gooi. Daarna nog even wat rommelig spel maar gelukkig pakten we het toen prima op. We gingen de duels beter in, en kregen het gevoel dat er zeker wat te halen viel vandaag. Rust 0-1.

In de tweede helft weer een lastige start (Wat is dat toch?) maar daarna lieten we zien goed te kunnen voetballen. Een goede pass op Jona die als een waar slangenmens door de verdediging glipte en alleen afgestopt kon worden door middel van een overtreding, penalty!

Wat jammer, de keeper koos geen hoek en kon de inzet stoppen. Na deze tegenvaller werd het nog lastiger toen het 0-2 werd, maar we toonden over een goede mentaliteit te beschikken. Vlak daarna een droge knal van Jona die onhoudbaar was voor de keeper.

We gingen er vol tegenaan om een verdiend gelijkspel te behalen maar zoals vaker dit jaar was het geluk niet aan onze kant. Vlak voor tijd werd het zelfs 1-3 en daarmee was de strijd beslist.

Ik heb van jullie spel genoten en als we zo spelen pakken we volgende week in de laaste wedstrijd van deze competitie Hilversum.

Nog een laatste woord voor bikkel Koen, zijn hoofd bleek niet bestand te zijn tegen een onbedoelde kopstoot van Julian maar ondanks een flinke blauwe bult stond hij aan het eind van de wedstrijd gewoon weer in het veld.

Verslag inhaalwedstrijd tegen Loosdrecht D1 van woensdag 9 december:

Vandaag de ingelaste wedstrijd tegen Loosdrecht D1 nadat de vorige twee pogingen allebei waren afgelast vanwege onbespeelbare velden. Zoals wel vaker de laatste tijd, zou het ook vandaag weer er op of eronder zijn: aansluiting houden met de bovenste helft van de ranglijst of verder naar onder schuiven.

We begonnen uitstekend aan de wedstrijd. De mannen deden precies wat we hadden afgesproken: fel in elk duel, goed overspelen en niet lopen met de bal. Ondanks dat de Loosdrecht mannen gemiddeld 50 centimeter groter waren dan onze helden, werd Loosdrecht met de rug tegen de muur gezet. Alles wees er op dat wij snel zouden gaan scoren. Loosdrecht werd zelf totaal niet gevaarlijk en kwam eigenlijk amper van hun eigen helft af. Mocht dat een keer gebeuren, dan stonden onze verdedigers Max, Jesse, Bas, Tom en Skip paraat om het potentiele gevaar er snel uit te halen.
Halverwege de eerste helft leek het dan eindelijk te gebeuren. Uw verslaggever weet niet meer wie er schoot, maar wel dat hij bijna zijn grensrechtersvlag de lucht in gooide om te juichen, want de bal leek keurig de goal in te verdwijnen. Maar helaas, via de binnenkant van de paal verdween de bal niet in de goal, maar kwam weer terug het veld in waarna Loosdrecht er een corner van kon maken. Een van de vele corners die we in de eerste helft mochten nemen. Uit een van die corners wisten we ook nog een keer de lat te raken, maar helaas kregen we de bal weer niet tussen de palen. Ons probleem van de afgelopen wedstrijden achtervolgde ons ook nu weer. Goed voetballen, kansen creeeren, maar net niet af kunnen maken. En ja hoor, ook het traditionele gevolg achtervolgde ons nu weer: in plaats van zelf te scoren glipt er een keer iemand door onze verdediging en Loosdrecht scoort wel! Wat een domper, zeker omdat er tot die goal geen vuiltje aan de lucht was. Het wordt een paar minuten later nog erger als de Loosdrecht aanvallers er nog eentje achter onze keeper leggen. In de rust staan we dan ook een beetje aangeslagen bij elkaar, maar gaan in de tweede helft er toch weer volop tegenaan.

In overleg met hoofdcoach Martijn besluiten na een minuut of tien spelen, zonder echte druk uit te oefenen, meer risico te gaan nemen. Achterin gaan we een op een spelen. Op het middenveld spelen we nu met Mark, Bram, Max en Arnall en voorin hebben we Julian/Jona en Koen en Pieter. Maar hoe hard we ook werken, het voetbal wordt er niet beter op. We vervallen te vaak in de bal naar voren schieten in plaats van naar elkaar schieten. Doordat we meer risico nemen komen er uiteraard nu meer gevaarlijke aanvallen van Loosdrecht. Gelukkig weet keeper Max ons met een paar zeer goede reddingen een tijd levend te houden, maar bij weer een afgeslagen aanval van ons is Loosdrecht er snel uit. Deze keer hebben de paar overgebleven verdedigers aan onze kant geen kans meer. De 0-3 wordt achter Max gelegd en het spel is voorbij. De uitstekende scheidsrechter laat nog even doorspelen, maar een doelpunt zit er niet meer in.
Teleurgesteld gaan we richting kleedkamer. Het was weer zo'n wedstrijd waarvan je blijft denken 'Als we nou 50% van de kansen in de eerste helft hadden benut, dan had het een andere wedstrijd geworden'. Maar ja, dit soort bespiegelingen heeft weinig zin. Tot en met deze wedstrijd hebben we pech gehad, maar vanaf komende zaterdag zijn de rollen omgedraaid. Dan wordt ons goede spel wel beloond met een binnenkant paal bal die de goede kant op rolt, met een bal onder kant lat er in in plaats van eruit. Aan de inzet en beleving ligt het zeker niet, want ook die was er weer volop vandaag. En zeker in de eerste helft was ook het spel gewoon lekker. Laten we dan maar tegen 't Gooi laten zien wat er gebeurt als we dat kleine beetje geluk wel aan onze kant hebben!!

Ook de tweede slag voor Huizen...

Na de uitermate spannende wedstrijd van vorige week, die wij helaas met 2-1 verloren, mochten we vandaag weer tegen Huizen D2. Maar deze keer was de inzet de volgende ronde in het bekertoernooi.

Plaats van handelen: Victoria veld 2.
Omstandigheden: top, mooi weer en een strak veld.
Motivatie: optimaal, klaar voor een revanche.

De wedstrijd begon zoals hij vorige week was geëindigd. Twee ploegen die aan elkaar gewaagd zijn. Huizen had deze keer wat versterking meegebracht zo te zien, want zij waren met zestien jongens afgereisd, inclusief een extra keeper. We hadden ook de indruk dat er achterin wat grotere jongens stonden dan de keer er voor, maar misschien was dat slechts verbeelding. Feit is, dat we lekker aan het voetballen waren. Skip had zich duidelijk voorgenomen om de beste man van Huizen, hun rechtsbuiten, geen schijn van kans te geven. En dat deed hij meer dan voortreffelijk! Heel geconcentreerd veroverde hij zo goed als elke bal van zijn tegenstander. De angel was daarmee uit het spel van Huizen gehaald. Maar daarmee was niet gezegd dat wij opeens wel die angel hadden. Want hoewel wij lekker voetbalden, lukte het net als vorige week niet om echt kansen te creëren. Vlak voor tijd kregen we een grote domper te verwerken. Na een misschien wel, misschien niet overtreding tegen Bas in ons eigen strafschop gebied, liep de bal over de achterlijn. Iedereen maakte zich nog wat druk om deze al dan niet vrije trap, maar een Huizen speler haalde de bal achter de achterlijn vandaan en gaf hem gewoon voor de goal. In een verwarrende scrimmage vloog de bal opeens ons goal in. Verbijsterd keek iedereen om zich heen, maar de goal werd goedgekeurd. Direct daarna was het rust. Onze spelers stonden met tranen in de ogen. Zo hard knokken, lekker voetballen en dan op zo’n manier en op zo’n moment een doelpunt tegen krijgen. Maar goed, dat kan gebeuren. Een volgende keer hebben wij misschien geluk en de tegenstander pech. We hebben nog even overwogen of we de regering van Ierland wilden inschakelen voor een protest bij de KNVB, maar besloten daar toch maar vanaf te zien. De tweede helft pakten we de draad weer goed op. Vrij snel braken we op rechts door. Jona leverde vervolgens een prima voorzet af. Koen dook keurig voor zijn man en nam de bal vol op de slof. De juich kreten vlogen bijna onze kelen uit, maar oh nee, de bal spatte op de lat en de juich kreten werden vervormd tot wanhoops kreten. Niet lang daarna pakt Koen zelf een bal af van de verdediging van Huizen. Hij ziet de keeper op zich af komen en speelt de bal langs de keeper richting de goal en . . . . . . naast ;-(
Wat een pech voor onze mannen terwijl iedereen ze zo graag een doelpunt gunt. Maar ook Huizen zit niet stil. Ook zij raken met een prachtig schot de lat boven onze Max. Wij blijven druk naar voren geven, maar hebben net niet dat beetje geluk dat Huizen wel heeft. Een mooie vrije trap van Bas gaat richting de kruising, maar is net niet te hoog voor de keeper van Huizen die hem dan ook keurig stopt. Aan de andere kant lukt het Huizen helaas wel om van een kans een doelpunt te maken en opeens is het dan 0-2. Ondanks dat het duidelijk is dat onze mannen hevig teleurgesteld zijn, pakken ze de draad weer op en dringen nog harder aan richting de goal van Huizen. Dat gaat natuurlijk wel ten koste van een extra verdediger achterin, want we spelen nu 1:1 om de tegengoal te forceren. Helaas drukken we het overwicht niet door tot echte grote kansen, laat staan doelpunten. Huizen benut de ontstane vrijheid goed en scoort zelfs nog de 0-3 en 0-4. Daarmee lijkt het een overduidelijke nederlaag geworden, maar bleven de Victoria getrouwen toch achter met het gevoel dat er ook vandaag meer in had gezeten. Maar goed, daar staat tegenover dat we twee keer tegen Huizen D2 hebben gespeeld en twee keer hebben verloren. Het waren twee mooie, spannende wedstrijden met Huizen als de uiteindelijke winnaar.

En dit vond Huizen ervan:

Voorjaarsweer, een vochtig kunstgrasveld en een tegenstander die revanche wil. Het is tijd voor een lekkere wedstrijd.

In de eerste helft wisselen kansen en kansjes zich over en weer in hoog tempo af. Huizen speelt onrustig en Victoria probeert met overzicht en overwicht te voetballen. Onze aanvallen die vooral over rechts lopen, zitten op dood spoor. Anas heeft een sterke linksback tegenover zich. Het doet me denken aan het Nederhorst trauma. Toch is het na 20 minuten bijna raak over rechts. Snelle Maarten soleert en schiet op de kruising. Onze goal op slag van rust wordt echter op links geboren. Anas komt Maarten te hulp en wint opvallend een fysiek duel van de grote aanvoerder. Uit stand schiet hij de bal voor de goal. Victoria krijgt deze voorzet niet goed weg waardoor Uger vol kan inschieten.

Met 5 wissels begint Huizen de tweede helft. De achterhoede is op 3 posities gewijzigd. Alleen Pascal, die veel beter speelt dan vorige week, komt terug op zijn stek. Ons middenveld is ook totaal anders. De zijlijn fronst de wenkbrauwen. Victoria start goed en is niet van slag door de tegengoal vlak voor rust. Onze “nieuwe” achterlinie wordt 10 minuten gepijnigd, zonder te worden gestraft. Het doet me denken aan vorige week. Victoria vergeet weer de aansluitingstreffer te maken. Hun schot op de lat is spectaculair. Ons “ tweede helft” middenveld komt gelukkig steeds beter voor de dag. Jordi, Jeroen en Martijn V. groeien in de wedstrijd. Er wordt daar gepoetst en de voorlinie wordt gevarieerd over links , rechts en door het midden aangespeeld. Anas heeft tot mijn verrassing een andere linksback tegenover zich. Dat komt Victoria duur te staan, want binnen 5 minuten scoort hij 2 keer. Dit is de ommekeer in de wedstrijd. Huizen voetbalt het laatste kwartier bevrijd, zelfs de achterlinie is nu overtuigend en Victoria is aangeslagen. We zetten nog even aan voor de vierde goal ( Anas ) en Mecx knalt op de lat, maar de wedstrijd werd eigenlijk 15 minuten voor het eindsignaal plotseling bezegeld. Gefeliciteerd D2, jullie zijn weer een ronde verder in de knock out bekercompetitie.

Eerste slag voor Huizen D2

Vandaag de eerste van twee wedstrijden tegen Huizen D2. Deze wedstrijd is voor de competitie en volgende week mogen we weer tegen Huizen, maar dan voor de beker. Een wedstrijd tegen een D2 betekent meestal tegen vooral eerste jaars D-tjes en daar spelen wij toch iets makkelijker tegen dan tegen tweede jaars D-tjes. Veruit de meesten van ons spelen tenslotte ook voor het eerst op een groot veld. De verwachting is dan ook, dat het vandaag in ieder geval een echte wedstrijd zal worden. Helaas moeten we zonder Tom starten omdat ie ziek is geweest de hele week. Daarnaast weten we op voorhand dat we het laatste kwartier onze laatste wissel, Arnall, vroegtijdig naar de D1 moeten sturen omdat ook daar de griep heeft toegeslagen. Genoeg bespiegelingen: voetballen maar!!

We beginnen goed aan de wedstrijd. Zoals afgesproken zitten we direct fel op de bal en proberen we de bal in de ploeg te houden. Natuurlijk lukt het niet altijd, maar toch ziet het er goed uit. Maar opeens, uit het niets, krijgt de goede en snelle rechtsbuiten van Huizen de bal aangespeeld. Alleen Skip staat nog achterin, want de andere verdedigers zaten nog met hun gedachten bij onze aanval. En tja, er blijkt geen houden aan. Skip en keeper Max (in nieuw tenue!) proberen er alles aan te doen, maar de 1-0 is een feit.
Gelukkig laten onze mannen het er niet bij zitten en blijven we goed voetballen. Wij hebben het middenveld opgeëist en leggen regelmatig prachtige driehoekjes op het veld. De mooiste is op rechts tussen Max, Arnall en Pieter. Voor de ogen van de vele toeschouwers gaat de bal met één keer raken tussen de drie mannen heen en weer en Huizen kan slechts toekijken. Maar hoe goed we het ook doen, we creëren niet die echte vrije kans. Jona en Pieter gaan met grote regelmaat hun man voorbij, maar hun schoten zijn net niet goed genoeg voor een doelpunt of hun voorzet komt net niet bij onze spits Koen. Ons overwicht wordt helaas dus niet beloond. Natuurlijk gebeurt dan waar je bang voor bent: opeens de 2-0 achter de oren na een afgeslagen aanval van ons. Wat een domper!

Maar ook nu gaan de mannen er weer keihard tegen aan. Achterin heeft Skip zijn man nu volledig in de tang. Bas en Julian hebben het centrum onder controle en op rechts hebben Arnall en later Jesse eigenlijk ook geen kind meer aan hun tegenstander. Op het midden speelt Max zijn beste wedstrijd tot nu toe en samen met Bram en Mark is hij de heerser op het middenveld. Bij een goede dieptebal van Max is Koen heel dicht bij een doelpunt, maar hoewel hij de bal langs de keeper krijgt en er zelf ook omheen gaat, wil de bal er toch niet in. Maar vlak voor tijd is het dan toch raak. Via een combinatie op rechts met Jesse, Arnall en Pieter, komt de bal op de rand van het strafschopgebied bij Max in de voeten. Hij kapt zijn tegenstander uit en schiet op goal. Even denken we dat de bal weer naast gaat, maar via de binnenkant van de paal vliegt de bal er toch in: 2-1!! Vlak daarna is het rust.

.

Met zijn allen zijn we er in de rust van overtuigd: we vreten ze op in de tweede helft. Als we zo door blijven voetballen, moet die goal vallen. Misschien zelfs wel meer dan één! Fanatiek vliegen we dan ook uit de startblokken en direct zetten we Huizen weer met de rug tegen de muur. Langs de kant vertelt de coach van Huizen dat hij zich ernstig zorgen maakt over de afloop omdat Victoria D2 goed speelt en vooral goede driehoekjes maakt op het veld. En hij heeft gelijk, we voetballen goed, maar dat doelpunt hè. We komen steeds dicht in de buurt van de goal van Huizen, maar het wil maar niet lukken. Jona komt wel drie keer op de achterlijn in het strafschopgebied, maar het laatste beslissende zetje kunnen we maar niet geven. De laatste tien minuten gaan we één op één spelen achterin. Julian schuift naar voren en met zijn tomeloze energie krijgen we nog meer druk naar voren. Maar ja, achterin nemen we wel meer risico. Hoewel onze verdedigers puik spelen, is het maar goed dat keeper Max in een bloedvorm steekt en een paar puike reddingen heeft waardoor de wedstrijd niet vroegtijdig wordt beslist. Ondertussen kruipt de klok verder. Victoria toeschouwers en coaches schreeuwen hun mannen naar voren en Huizen toeschouwers en coaches schreeuwen hun mannen toe vol te houden. Helaas, helaas, dan klinkt het eindsignaal . . . . 2-1 voor Huizen. Wat een teleurstelling aan onze kant en wat een opluchting bij Huizen. Voor iedereen is het duidelijk dat wij minimaal een punt hadden verdiend en eigenlijk zelfs hadden moeten winnen. Maar ja, ook nu maar weer een Cruijffiaanse wijsheid: als je wilt winnen, dan moet je één doelpunt meer maken dan je tegenstander. En laat dat nou net niet gelukt zijn.

Volgende week in de herkansing. Onze mannen wisten na afloop de tactiek van volgende week al. Vanaf de eerste minuut spelen alsof er nog maar één minuut te spelen is. En zo is het maar net!!

En dit vond Huizen ervan:

Eigenlijk heeft Huizen maar enkele momenten goed voetbal laten zien. Vooral onze achterlinie was onzeker en chaotisch. Daar is nauwelijks iets opgebouwd en er werd zelfs onvoldoende weggewerkt. Dat Victoria slechts 1 keer scoorde was enerzijds hun eigen manco, maar anderzijds te danken aan Jurgen. Victoria liet achter ook steekjes vallen. In de eerste helft kon Huizen profiteren met 2 goals. Dat waren de wapenfeiten. Kansen in de tweede helft werden door beide partijen telkens niet verzilverd. Het bleef spannend. Huizen speelde meer en meer tegen zichzelf en Victoria drong op onze uitnodiging aan voor de gelijkmaker. Dat gebeurde gelukkig niet. Het eindsignaal bracht Huizen verlossing, want niet het spel maar alleen de 3 punten smaakten vandaag zoet.

Altius Fortius est

Na twee weekeinden zonder echte wedstrijd mochten we vandaag eindelijk weer aan de bak. Een belangrijke wedstrijd: bij winst komen we gelijk met Altius, bij verlies is er opeens een gat van 6 punten. Voldoende reden dus om scherp aan de wedstrijd te beginnen en fanatiek om elke bal te strijden.

Vanaf het allereerste fluitsignaal is het duidelijk dat Altius een geduchte tegenstander is. Vooral voorin zijn de mannen van Altius vaardig en balvast.

De Victoria verdediging heeft zijn handen vol en kan geen moment rustig ademhalen. Vooral ook, doordat we nergens op het veld beter zijn dan Altius. Geen enkele bal weten wij in bezit te houden. Alles wordt zonder idee, zonder plan naar voren geschoten. En tja, dan kun je verder wel je best doen, maar zoals Johan Cruijff al eens zei: je moet de bal hebben om te kunnen scoren. De enige die in de eerste helft de bal had was Altius en ze deden er goede dingen mee. Na een minuut of tien spelen scoort Altius de onvermijdelijke 1-0 en een paar luttele minuten later is het zelfs al 2-0.

blijven ons best doen, maar tussen de oren is er iets geknapt. Elke aanval van Altius is nu gevaarlijk en het is dan ook niet verwonderlijk dat er bij rust een 5-0 (!!) achterstand op de borden staat. Soms kan je dan nog wel eens zeggen dat dat geflatteerd is, maar dat woord hebben we maar niet gebruikt. Het was namelijk terecht dat Altius met die score ging rusten.e coaches besloten in de rust niet op het veld te blijven, maar de rust van de kleedkamer op te zoeken. Even afstand nemen en de schade opnemen. Om te beginnen, zo zeiden zij, hadden ze besloten niet boos te worden op de mannen. De enige die boos mochten zijn waren de mannen zelf en wel op zichzelf. En dat lukte. Verbeten zaten ze in de kleedkamer, stil, overpeinzend hoe nu verder te gaan. Koen sloeg hard met zijn hand op de bank, gefrustreerd over het vertoonde spel. Wisselen, zo zeiden de coaches, zou nu niet de oplossing brengen. Want we hadden nu eenmaal geen 13 wissels bij ons. Met elkaar zouden we het moeten oplossen. Om iets meer evenwicht te brengen besloten we af te stappen van het geliefde Victoria systeem van 3 aanvallers. Op het middenveld moesten we weer grip zien te krijgen en dus over op een origineel 4-4-2 systeem. En als laatste de afspraak dat we de eerste helft niet meer over konden doen, maar dat de tweede helft met 0-0 begon en dat we die nog wel konden winnen.

De tweede helft leek inderdaad een andere wedstrijd. Of het de taktische omzetting was of het verschil in spelopvatting van de mannen zelf zullen we nooit weten, maar nu konden we opeens wel de bal vasthouden op het middenveld. In plaats van de bal weg te schieten, speelden we elkaar nu goed aan. Bram, Arnall, Mark en Pieter waren nu de baas op het middenveld en niet de Altius spelers. En doordat we daar de baas waren, kreeg de verdediging meer tijd en de aanval zowaar bruikbare ballen. Dit leek weer op voetbal. En hoewel de Altius spelers nog steeds goede spelers waren, was er nu opeens sprake van een wedstrijd. Alles leek er op dat wij nu de score zouden openen. Goede schoten op doel vlogen helaas net voorlangs en tweemaal moest de verdediging van Altius op de doellijn redding brengen. Deze keer was het wachten op ons doelpunt in plaats van andersom. Maar helaas, helaas: opeens toch weer een scherpe aanval over rechts van Altius en de 6-0 lag in het doel. Met een prachtig schot vanaf de 16 meter lijn werd het zelfs nog 7-0 voor Altius. Dat noemen we nog eens een oorwassing!

Ondanks de zeer forse nederlaag, kregen de mannen toch een compliment voor hun uitstekende tweede helft. Het valt niet mee om bij zo’n ruststand zo terug te komen in de tweede helft. Volgende keer twee keer zo’n helft en dan pakken wij weer de drie punten. Nu eerst even de wonden likken.

Uit tegen BFC D2, 2 punten verloren of 1 punt gewonnen?

Na de goede partij van afgelopen week mochten we vandaag op het kunstgras van BFC in Bussum aantreden. Net als bij ons, is ook BFC D2 een combinatie van de E1 en E2 van vorig jaar plus een paar tweede jaars D-tjes. Zowel onze ex E1 als ex E2 mannen wilden nog wel iets rechtzetten van vorig jaar. Daarnaast stonden we bij de start van de wedstrijd 3 punten voor op BFC. Kortom, alle ingrediënten voor een echte thriller waren vandaag aanwezig.

Voor één keer mocht de cameraman ook in de kleedkamer komen, onder voorwaarde dat er alleen beelden werden geschoten en geen geluidsopnamen. Je weet maar nooit waar onze tactiek allemaal terecht komt!

Onze aanvoerder Martijn moest, helaas voor ons, in de D1 meedoen. In zijn plaats hadden we echter Tom. En wie zagen wij aankomen bij de warming-up?... Martijn!! Hij wilde toch in ieder geval de eerste helft van zijn eigen team zien voordat hij naar Victoria vertrok. Wat een aanvoerder en wat een team spirit!

We begonnen goed fel aan de wedstrijd en dat resulteerde direct in een goed veldoverwicht. BFC kwam niet echt aan het voetballen toe, doordat onze helden er bovenop zaten. Zowel over links als over rechts kwamen we met regelmaat goed door. Na een overtreding iets buiten het strafschopgebied kwam onze Bas naar voren gestoomd. Hij legde de bal nog eens goed neer, zodat niemand aan zijn bedoelingen hoefde te twijfelen. Vastberaden loopt hij naar de bal en haalt uit: 0-1!!

De keeper wist de bal niet onder controle te krijgen en Victoria komt terecht op een 0-1 voorsprong. Direct na de aftrap zetten we weer druk en onder aanvoering van de goed spelende Bram wordt het spel bij vlagen goed verdeeld van links naar rechts. Maar langzamerhand begint het spelbeeld te draaien. De BFC spelers komen onder onze druk uit en vinden elkaar nu steeds makkelijker. De verdediging met Bas, Julian, Jesse en Skip weten het fort echter goed te bewaken. Helaas heeft keeper Max dan een ongelukkig moment waardoor BFC nog voor de rust op 1-1 komt. En niet onterecht, want Victoria vergeet te voetballen en vervalt weer iets te vaak in het naar voren schieten van de bal zonder een duidelijk plan waarheen we schieten.

Na de rust eigenlijk het zelfde spelbeeld. Op het middenveld strijden Tom, Bram, Arnall en Mark verbeten gevechten uit, maar verschijnen toch iets minder vaak als winnaar te voorschijn als we allemaal zouden hopen. Voorin geldt eigenlijk hetzelfde voor Pieter, Koen, Max en Jona. Het wordt dan ook langzamerhand wel erg spannend langs de kant. Steeds vaker komt BFC dreigend richting onze goal. Eén keer moet de lat ons zelfs helpen om het bij één tegengoal te houden. En daarnaast hebben we gelukkig de opgeveerde Max in de goal, die de hele wereld laat zien dat keepers soms dure fouten maken, maar in dezelfde wedstrijden ook de winnende reddingen maken. Als een tijger hield hij de spitsen van BFC van zich af!

Aan het einde van de tweede helft wordt het wel heel erg spannend. Het is duidelijk dat BFC sterker is, maar tegelijkertijd komen Pieter, Jona, Max en Koen nu ook regelmatig langs hun tegenstander en moet ook de keeper van BFC laten zien wat hij kan. Oei, oei, oei, hoe gaat dit aflopen zie je iedereen langs de kant denken. Ook in het veld loopt de spanning op. Zodanig zelfs dat de uitstekende en strenge scheidsrechter een BFC speler voor vijf minuten het veld uitstuurt omdat hij wel heel erg veel praatjes begint te krijgen tegen de scheids. En dan het eindsignaal, 1-1 op de borden. In de nabeschouwing in en buiten de kleedkamer zijn we het allemaal wel met elkaar eens: dit is een zwaarbevochten gelijkspel. De beste kansen voor BFC maar met goed teamwerk, van voor tot achter, hebben we een duur puntje weggesleept uit Bussum. Hulde ook weer aan Bart, de vader van Jona, die wederom wilde vlaggen en dat onberispelijk deed.

Zuidvogels D2 met 3-1 verslagen

Na de zeer sterke tegenstander van afgelopen week, stond vandaag een op papier makkelijker tegenstander op het programma: Zuidvogels D2. Winnen vandaag zou betekenen dat we in de bovenste helft van de competitie blijven meedraaien, verliezen... daar dachten we niet aan. De wind waaide stevig schuin over het veld en de eerste bladeren hoopten zich op. Tijd voor een hartverwarmend potje voetbal.

We begonnen goed aan de wedstrijd. Gelijk lekker fel op de bal. We deden er alleen niet zo heel veel mee in het begin, waardoor de wedstrijd een tijdlang gelijk op ging. Bij beide goals viel eigenlijk alleen iets spannends te noteren als een bal bij toeval voor de goal kwam. Totdat Victoria over links de aanval zocht en de bal voor de goal werd geplaatst. De verdediging van Zuidvogels aarzelde om in te grijpen, maar Pieter niet. Als een aal gleed hij tussen de verdedigers door en toen de bal over de keeper stuiterde, zette hij zijn voet er tegen. De bal leek er in te vliegen, maar de lat stond een doelpunt in de weg. Maar Pieter gaf niet op: ook de terug komende bal was voor hem en nu was er geen houden meer aan. Heerlijk vloog de bal tegen de touwen: 1-0! Het hele team begon steeds lekkerder te voetballen. Achterin was Bas, vandaag aanvoerder, weer duidelijk de baas. Julian was na een aarzelend begin nu een echte voorman in de strijd en won elk duel van zijn tegenstander. Hij had vaak zelfs nog lucht en kracht over om de aanval te ondersteunen: grote klasse! Op de back posities deden Max en Jesse het uitstekend op rechts, ondanks de snelle en handige tegenstander daar, en ook Skip was zijn tegenstander de baas. Mark, Bram en Arnall vochten verbeten duels uit op het middenveld en hielden zich uitstekend aan de opdracht van Hans: niet alleen aanvallen of alleen verdedigen, maar voor én achter ondersteunen.

En voorin hadden we weer onze aanvallende kanjers Jona, Koen en Pieter die de verdediging van Zuidvogels handenvol werk bezorgde. Kortom, het stond lekker vandaag. En als het dan toch af en toe mis dreigde te gaan, hadden we keeper Max nog die een paar goede reddingen uit de hoge hoed toverde. Terecht namen we de voorsprong dan ook mee de rust in.

Na de rust pakten we de draad weer goed op, maar omdat we achterin niet resoluut ingrepen bij een half afgeslagen aanval, kwam Zuidvogels toch opeens op 1-1. Jammer, want het wedstrijdbeeld deed eerder vermoeden dat wij op 2-0 zouden komen. Gelukkig gingen de koppies niet naar beneden, maar bleven we gewoon lekker voetballen. Na een mooie combinatie achterin met Skip, Mark en Jona, werd de bal diep gespeeld op de vrijstaande Koen. Op het randje van buitenspel nam hij de bal aan en ging als een speer richting de goal van Zuidvogels.

Beheerst legde hij de bal in het hoekje: 2-1. We namen geen genoegen met deze stand en bleven druk uitoefenen op Zuidvogels. De inmiddels ingevallen Martijn en D1-Koen creëerden beiden halve en hele kansen, maar scoren lukte steeds net niet. Er moest een doelpunt met een stevig buitenspel luchtje aan te pas komen om definitief afstand te nemen. Weer was het Pieter die bereid was zich op te offeren als goalgetter (sympathiek mannetje toch ;-)) en met zijn tweede treffer en Victoria’s derde, gooide hij de wedstrijd in het slot. Omdat onze verdediging onder leiding van keeper Max bleef staan als een huis, werd het daarna nooit meer echt billen knijpen.

Na het laatste fluitsignaal stonden onze eigen D2 cheerleaders langs de kant klaar voor een welverdiend applaus voor onze mannen. Lekkere pot mannen. Wat mij betreft volgende week op herhaling tegen BFC .

Nederhorst D1 te sterk voor Victoria D2

Na de sterke partij afgelopen week tegen BVV D1, mocht Victoria vandaag aantreden tegen de koploper, Nederhorst D1. Op voorhand leek dat al best pittig en de warming-up van de tegenstander maakte duidelijk dat ook zij, net als wij, op scherp stonden voor deze partij. Onder wederom een heerlijk zonnetje mochten we aantreden op het mooie nieuwe kunstgras.

Onze mannen begonnen lekker fel. Het was duidelijk dat het begin van vorige week goed was bevallen. Ook nu weer direct op de bal en de tegenstander geen ruimte geven. Maar waar dat vorige week ook gelijk resulteerde in een veldoverwicht, resulteerde het vandaag in evenwicht. Helaas duurde dat niet veel langer dan een minuut of tien a vijftien. Toen moest de neutrale en de Victoria toeschouwer toegeven dat Nederhorst de duimschroeven duidelijk strakker aandraaide dan Victoria. We knokten nog wel, maar onze ballen werden vooral naar voren geschoten, terwijl de tegenstander de ballen bij elkaar in de voeten schoof. En tja, dan weet je wel hoe zo’n wedstrijd zich verder ontwikkelt. Nederhorst werd sterker en sterker. Vooral hun grote, snelle aanvoerder maakte het onze verdediging lastig. Het kon dan ook niet uitblijven, hun 0-1. Als we sneller hadden geprobeerd om het schot te voorkomen, hadden we deze goal wellicht nog kunnen voorkomen, maar het zou uitstel van executie zijn geweest. Voor rust scoorde Nederhorst ook nog de 0-2, zodat er wel wat te overleggen viel in de rust.

De tweede helft begonnen we met straffe mandekking van Bas op de aanvoerder en dat deed hij sterk. Samen met Martijn speelde Bas vandaag een zeer solide partij. Veel duels werden overal op het veld verloren, zodat de druk op de verdediging groot was. Maar onze twee grote kerels achterin lieten zien wat ze waard waren. Helaas bleken ook zij niet bestand tegen de druk en viel in de tweede helft ook nog de 0-3. De ploeg was zo langzamerhand wat gehavend. Jesse kon na een kwartier in de eerste helft al niet meer verder spelen en zeker vier spelers kwamen zelf om wissels vragen omdat ze moe (!) waren. Tja, al dat gewissel komt de rust niet echt ten goede in het veld. Maar toen was daar opeens halverwege de helft van Nederhorst een vrije trap. Met grote passen kwam Bas van achter nog voren aanlopen om met een flinke trap onze voorwaartsen in stelling te brengen. De bal vloog richting de tweede paal. Onderweg probeerden zowel Victorianen als tegenstanders iets met de bal te doen. Toen niemand daar in slaagde, bleef de bal zijn weg vervolgen om pas in de touwen van het doel van de tegenstander te stoppen: 1-3!! Een mooie beloning voor Bas, die een zeer puike partij speelde. Na deze goal leek het geloof weer terug te komen bij de mannen. Opeens werd de tegenstander wel terug gedrongen en noteerden we zelfs twee bijna goals. Eentje na een goede actie over rechts van Pieter waarna Koen net niet binnen kon tikken en warempel nog een vergelijkbare vrije trap van Bas. Maar het mocht allemaal niet baten. Bij het eindsignaal van de scheidsrechter stond er 1-3 in het boekje genoteerd.

Jammer mannen, maar soms moet je gewoon je meerdere erkennen in een betere tegenstander. Door het goede spel van Nederhorst kwamen wij niet echt aan voetballen toe en daarmee was de uitslag een terechte. Volgende week een herkansing tegen Zuidvogels D2, dan laten we de vele toeschouwers weer genieten van onze kwaliteiten.

Victoria D2 soepel langs BVV ’31 D1

Na het nipte verlies van vorige week, hadden we vandaag de kans om te laten zien dat we echt wel weten wat winnen is. Helaas vandaag zonder Skip die ziek was. Ten opzichte van vorige week beloofden we elkaar in ieder geval deze keer vanaf het eerste fluitsignaal er tegen aan te gaan. Geen gedroom, niet kijken of de sokken goed zitten en wat al niet meer, maar gewoon aan de bak!

Het bleek geen loze belofte, want onder een heerlijk najaarszonnetje vlogen onze helden vanaf het begin er tegenaan. De eerste tien minuten was elk duel voor een Victoriaan. En dat niet alleen, er werd ook goed gevoetbald. Met name de rechterkant liep als een trein. Jesse, Max en Pieter leken al jaren samen te voetballen, zo soepel gleden zij langs de tegenstanders. Het was dan ook geen toeval dat via de rechterkant de aanval werd opgezet waaruit het eerste doelpunt viel. Na een afgeslagen aanval had keeper Max de bal in de handen. Op rechts zag hij Pieter goed vrij staan en met een loepzuivere uittrap bereikte hij Pieter. Die bedacht zich niet en omspeelde zijn directe tegenstander om vervolgens in ‘overdrive’ richting de goal van BVV te snellen. De schijfremmen bleken sterk genoeg om hem op tijd te laten stoppen. Korte blik opzij, bal voor de goal en daar komt Koen om zijn eerste van vandaag tegen de touwen te schieten: 0-1!!

Victoria D2 bleef verzorgd voetbal spelen. Achterin hadden Martijn en Bas de boel volledig onder controle en hoewel de linkerkant met Julian, Mark en Jona nog niet super veel gevaar wist te stichten, hadden zij de boel wel onder controle waardoor ook BVV niets kon beginnen. Bram verdeelde het spel goed waardoor er minder sprake was van kluitjesvoetbal dan vorige week. Nadat Arnall Bram kwam aflossen veranderde het spelbeeld eigenlijk niet echt. Pieter bleef levensgevaarlijk aan de rechterkant en de 0-2 was een kwestie van tijd. Na wat kansjes te hebben gemist en schoten van Jesse en Mark, was het opnieuw Koen die Victoria en haar aanhangers liet juichen dankzij uitstekend voorbereidend werk van Martijn die soeverein het middenveld overstak met de bal aan de voet. Met een comfortabele 0-2 voorsprong gingen we de rust in.

De coaches konden niet anders zeggen dan dat er heerlijk werd gespeeld. Wel gaven ze de tip dat als de buitenspelers op de achterlijn komen je soms beter voor een tikkie terug kunt kiezen, dan proberen de bal in de korte hoek te spelen. Wisten zij veel dat Jona altijd precies doet wat hem wordt gezegd. Zijn pretoogjes doen vaak iets anders vermoeden.

De tweede helft begonnen we iets minder scherp en gelijk werd duidelijk dat dat dus niet kan. BVV kreeg de overhand en scoorde zowaar de 1-2. De mannen keken elkaar aan en vastberaden namen zij de aftrap: we komen hier voor de volle drie punten.

Nadat de eerste helft de rechterflank draaide als een tierelier, was het nu de linkerkant die als een warm mes door een pakje boter sneed. Zowel Julian (later Arnall) en Mark deden het uitstekend, maar de hoofdrol was nu toch echt weggelegd voor Jona. Ontketend, een ander woord is er niet. Zelfs panna’s met de hak bleken mogelijk vandaag. Maar ja, dan liet hij iedereen weer zijn hakken zien, kwam op de achterlijn en voerde dan de tip uit van de coaches: tikkie terug. Helaas was het tikkie of te zacht of de medespelers reageerden niet. Feit is dat de vele kansen lang geen doelpunt opleverden. Gelukkig blijkt Jona ook gewoon een mannetje dat dan zelf wel bepaalt hoe het moet. Bij een volgende flitsende actie richting achterlijn deze keer geen afleggertje, maar een kapbeweging naar het rechterbeen en dan... fffflitssss 1-3!! Een heerlijke goal en een terechte beloning voor zijn goede spel.

De D2 bleef goed en verzorgd voetballen. Koen maakte zijn spitspositie meer dan waar door er nog twee in te schieten. Een daarvan kwam uit een prachtige dieptebal van Bram die dan misschien niet zelf scoorde (weddenschap verloren, Bram ;-)), maar zo toch een belangrijk aandeel had in een van de doelpunten.

Een heerlijke pot mannen, met een terechte 1-5 overwinning als eindresultaat.

Eerste competitiewedstrijd nipt verloren

Na een succesvolle bekercampagne begon vandaag eindelijk de competitie.
Gekleed als ware Jong Oanje-spelers trapten we om 11 uur af tegen het vooraf sterk ingeschatte ‘s-Graveland. Helaas was Mark door een voetblessure afwezig, snel terugkomen jongen, maar gelukkigerwijze mochten we Tom Hilhorst lenen van de D1.
In de kleedkamer hadden we afgesproken vanaf de aftrap fel in de duels te zijn en met de wind mee zouden we onze achterburen wel een poepie laten ruiken.
Het ging toch wat anders dan verwacht helaas en halverwege de eerste helft keken we tegen een 0-2 achterstand aan.

Gelukkig lieten we ons niet van de wijs brengen en na een mooie actie op rechts van Jona scoorde Julian met een droog schot ons eerste competitiedoelpunt en de “Anschlusstreffer”
Max pakte nog een penalty zodat de schade beperkt bleef.
In de rust waren we het met elkaar eens - dat als we alles zouden geven - we vandaag niet hoefden te verliezen. We begonnen sterk en na een mooie actie vanaf links. Ditmaal tikte Pieter slim de 2-2 binnen.. Daarna een open wedstrijd van twee teams die vandaag wilden winnen en dan moet je een beetje mazzel hebben. Helaas kregen we een onnodig tegendoelpunt en daarna lukte het niet meer weer gelijk te maken. Ik heb vandaag een team gezien dat elkaar steeds beter gaat vinden, hard wil werken, natuurlijk goed kan voetballen en wat bestaat uit leuke kerels.
Op naar BVV volgende week en het applaus van onze talrijke supporters na afloop was prachtig.
Martijn nogmaals gefeliciteerd met je verjaardag!

Ook Hilversum D2 kopje onder tegen Victoria

Vooraf hadden de rekenmeesters onder ons al besloten dat dit nooit moeilijk mocht worden. Loosdrecht D2 wint makkelijk van Hilversum D2, Victoria D2 wint eenvoudig tegen Loosdrecht D2, dus Victoria D2 tegen Hilversum D2...

Maar goed, hoewel de coaches niet konden ontkennen dat de cijfers boekdelen spreken, toch wezen ze de mannen er op dat het op het veld moet gebeuren en niet aan de rekentafel. Onder leiding van aanvoerder Martijn stonden ze dan ook scherp aan de aftrap.
Toch waren de eerste minuten niet erg overtuigend. De bal ging veel te slap van voet naar voet, waardoor Hilversum er regelmatig tussen kon kruipen. Maar gelukkig, de weer teruggekeerde Mark schoot al snel in de wedstrijd van grote afstand de bal hard en hoog in de touwen. Geen houden aan voor de keeper van Hilversum, dus de 1-0 was een feit.

Alsof het een opluchting was voor de mannen, want nu werd er wel beter, vooral harder, overgespeeld. Hilversum kon niet veel meer doen dan af en toe een balletje wegtrappen. Als die bij hun rechtshalf kwam was het een beetje dreigend, maar Julian en Arnall wisten eigenlijk in alle gevallen die dreiging weg te nemen door goed en geconcentreerd te verdedigen. Halverwege de eerste helft vroeg Mark helaas toch weer om een wissel: zijn voet deed nog te veel pijn om door te gaan. Sterkte Mark. Volgende week zaterdag weer fit aan de start, want we zien graag nog meer van die mooie doelpunten van je!
De rest van de eerste helft valt niet veel meer over te zeggen dan dat iedereen geconcentreerd speelde en dat we met elkaar er nog zes in wisten te leggen, zodat de russtand 7-0 was.

In de rust wezen de coaches er op, dat Victoria deze wedstrijd moest gebruiken om met het koppie te spelen. Tegen deze tegenstander kun je lekker oefenen en dingen uit proberen, tegen sterke D1 teams in de competitie komt dat er niet meer van. Dat betekent goeie driehoekjes maken op het veld, de bal hard inspelen, goed vrijlopen en praten met elkaar.

De tweede helft bracht echter niet wat we er allemaal van hadden gehoopt. Er vielen weliswaar nog drie mooie doelpunten van Victoria te noteren, maar helaas ook een mooi tegendoelpunt van Hilversum. Deze was voor Max onhoudbaar, want te hoog, maar iets daarvoor konden we een glimp van zijn klasse zien toen hij stijlvol een afstandschot uit de hoek wist te duiken.

Een groot compliment is er wel voor alle jongens omdat zij zich, zoals afgesproken, niet lieten intimideren door de tegenstander. De toeschouwers hebben minstens 15 hele en halve pogingen tot natrappen genoteerd van Hilversum, maar geen één keer begon iemand van ons te mekkeren. Dat is klasse mannen en het geeft aan wie hier nu eigenlijk de beste is.

Tenslotte nog een speciaal woordje voor coach Hans. Hoewel er niets valt aan te merken op zijn wissels, zijn coaching en zijn enthousiasme, noteerden de omstanders toch een klein minpuntje. Drie keer verdween er een bal in de sloot, waarbij iedereen toch wel het gevoel had dat dit niet was gebeurd als de eerste meters van Hans nog vergelijkbaar waren met, zeg, vijf jaar geleden
;-)

Loosdrecht D2 achteloos opzij gezet

Afgelopen maandag was de tweede poulewedstrijd in het bekertoernooi. Na de stroef op gang komende partij tegen ’t Gooi, was vandaag de vraag of de machine soepel zou draaien vanaf het begin. Vooraf toch de nodige voorzichtigheid, want Loosdrecht had haar vorige partij tegen Hilversum D2 ruim gewonnen. De één zei 10-1, de ander 7-1. Al met al een forse uitslag.

Vanaf het allereerste fluitsignaal zaten de mannen er goed op. Loosdrecht kwam amper over de middenlijn en Victoria won overal op het veld de duels om de bal. Het duurde dan ook niet lang voordat de eerste kansen zich aandienden. Pieter, Koen en Max schrokken echter van de riante mogelijkheden die zij kregen en schoten de bal of veel te zacht, of veel te hoog of gewoon naast. Opeens was daar echter een goede dieptepass van Bas die de scherp spelende Max bereikte. Max liet de verdediging zijn hielen zien en tikte de bal lekker binnen: 1-0 en hopelijk het begin van nog meer mooie doelpunten.

Maar helaas, ondanks dat het veldoverwicht enorm was, wilde de bal er toch niet in. Vlak voor rust brak Koen door de defensie van Loosdrecht, hij wilde uithalen voor het beslissende schot en... werd gevloerd door zijn tegenstander. Niet een hele harde overtreding, maar wel een overduidelijke en nog wel in het strafschopgebied ook! Arnall sloop al naar voren en ontfermde zich over de bal. Nadat de scheidsrechter de mannen op de plek had gezet, deed Arnall weet hij ook maandag al deed, namelijk de bal onberispelijk in het hoekje leggen: 2-0!

De rust werd gebruikt om de mannen er op te wijzen dat het spel te lang op één kant van het veld blijft en we onvoldoende het spel verleggen van de ene naar de andere kant. En natuurlijk werd de wind genoemd. Misschien leken we wel zo veel beter dan Loosdrecht omdat wij het voordeel van de straffe wind hadden. Opletten dus!!

Maar de wind bleek geen enkele rol van betekenis te spelen. Vanaf het fluitsignaal voor de tweede helft, bleek dat Loosdrecht vandaag niet anders zou kunnen proberen dan de bal tegen te houden. Soepeltjes vlogen onze mannen met mooie combinaties over het veld. De verdediging met keeper Max, Bas, Martijn, Jesse en Skip had alles lekker onder controle. Op het middenveld draaide Bram nu lekker van links naar rechts en had ideale aanspeelpunten in Max en Arnall. Voorin creëerden Koen, Pieter en de heel goed spelende Jona volop mogelijkheden. Toen ook de nog steeds lichtgeblesseerde Julian zijn intrede deed (Mark kon er helaas nog niet bij zijn vanwege zijn blessure), begon de verdediging van Loosdrecht wel heel erg te piepen en te kraken. Aan het einde van de wedstrijd wist uw verslaggever niet meer precies wie nu hoeveel doelpunten had gemaakt, maar wel dat alle doelpuntenmakers minstens even zoveel doelkansen om zeep hadden geholpen. Maar ach, als je bij het laatste fluitsignaal met 7-0 voor staat, is er geen haan meer die daar nog naar kraait!

Lekker gespeeld mannen. Jullie stralen met elkaar veel plezier uit, knokken voor elkaar en spelen steeds vaker nog lekker voetbal ook. Dat zou wel eens een mooi seizoen kunnen worden.

D2 wint eerste bekerduel van 't Gooi D1

Op maandagavond 31 augustus was het om half zeven nog behoorlijk warm. De D2 trad aan tegen 't Gooi D1 voor het eerste bekerduel (poulefase). Zonder hoofdtrainer Martijn die met de D1 een uitwedstrijd had en zonder assistent coach Johan Been. Hans Bijlsma stond er dus alleen voor vanavond.

In de eerste helft leek het wel of onze jongens er al een wedstrijd op hadden zitten. Er werd vrij ongeinspireerd gevoetbald en telkens waren de Gooiers een stapje sneller. Hierdoor kwamen we als in de eerste mnuten van de wedstrijd op een 0-1 achterstand. We lieten de tegenstander teveel z'n eigen spel spelen en zakten steeds verder terug op eigen helft waar we voortdurend onder druk stonden. De schaarse counters waren wel gevaarlijk maar in de afronding ontbrak de scherpte waardoor het net niet werd gevonden.

Ondanks de niet mis te verstane opdracht van Hans in de rust om toch vooral feller op de bal te jagen en de bal goed rond te spelen begon de tweede helft net zoals de eerste was geeindigd. Te slap en zonder oog voor elkaar. Maar opeens kregen we een penalty mee waardoor de gelijkmaker nabij was. Arnall plaatste de bal koelbloedig laag in de rechterhoek en opeens geloofden we er weer in. Alsof onze jongens uit hypnose waren ontwaakt, werd opeens fel op de bal gejaagd en kregen de tegenstanders nauwelijks meer ruimte om hun wil op te leggen aan de Blauw-Witten.

Mooie driehoekjes op links tussen Jona en Skip en dan een rush tot aan de achterlijn van waar de bal werd voorgegeven en... doelpunt! Pieter (of was het Koen?) scoorde de 2-1 en Victoria wilde meer.

De aanvallen bleven komen en bij 't Gooi leek het kaarsje opgebrand. Steeds beter brak onze D2 door de vijandelijke linies en steeds vaker kwamen onze spitsen in scoringspositie voor het doel van 't Gooi. de 3-1 kon niet lang uitblijven en inderdaad, de wedstrijd werd op slot gegooid met een prachtige aanval van achteren uit waarin goed werd gecombineerd en koelbloedig afgerond; 3-1. In de allerlaatste minuut werd het zelfs nog 4-1, wederom na een mooii opgezette aanval.

De D2 die we in de tweede helft van deze wedstrijd zagen was een klasse of twee te sterk voor 't Gooi D1. Als jullie dit weten vast te houden kunnen julie nog ver komen...

(Van deze wedstrijd zijn geen foto's. Daarom in plaats daarvan een aantal D2-ers in actie tijdens The Good Old...

Breukelen D1, eerste tegenstander van Victoria D2

Vandaag de eerste echte wedstrijd voor de D2. Niet op een van de prachtige nieuwe kunstgrasvelden, maar op ouderwets lekker gras. Nog een paar jaar en dan denken jonge voetballertjes dat dat nep-kunstgras is!
In de kleedkamer overhoort Martijn de jongens nog even over de lessen van afgelopen week tijdens de training. Het is een serieuze overhoring, want de mannen moeten regelmatig voor het bord komen om te laten zien waarheen de magneetjes op het bord moeten worden verschoven. De kersvers benoemde leiders Hans (vader Skip) en Johan (vader Jesse) staan erbij en zijn blij dat ze geen beurt krijgen.

Vanaf het eerste fluitsignaal is duidelijk dat de tegenstander serieus goed kan voetballen. Met name hun nummer 10 draait regelmatig makkelijk weg van de tegenstander en verlegt het spel dan goed. Wij kunnen daar vooralsnog alleen maar hard werken tegenover zetten. Aan echt voetballen komen we nog niet toe. De rust gaan we dan ook in met een 0-3 achterstand en daar valt weinig tot niets op af te dingen.

De tweede helft is nog maar net begonnen als nummer 4 en 5 achter doelman Max liggen. Maar blijkbaar vinden de Victorianen dat wel meer dan zat. Opeens wordt er een schepje bovenop gedaan en is het zowaar Victoria dat het spelbeeld bepaalt. Regelmatig zijn de door Martijn zo gewenste driehoekjes te zien op het veld. En de driehoekjes maken het verschil, zeker als Philip op links wordt vrijgespeeld en hij stijlvol zijn man omspeelt. Bijna wordt hij nog door hun sterke laatste man achterhaald, maar net op tijd weet hij zijn voet tegen de bal te zetten en . . . . . paal!! Maar Philip reageert het snelst op de terug springende bal en tikt alsnog rustig binnen. Het eerste doelpunt van seizoen 2009/2010 is een feit.

Niet lang daarna lijkt Bram precies hetzelfde te kunnen. Ook hij omzeilt de tegenstanders, wordt bijna achterhaald en . . . . raakt de paal!! Deze keer schiet de bal echter te ver naar de zijkant, waardoor het voor niemand meer mogelijk is hier nog iets van te bakken. En daarmee blijft het 1-5 en zit de eerste wedstrijd van het seizoen er op.

Met name de eerste jaars D’tjes moeten zichtbaar wennen aan het grote veld en de grote tegenstanders. Gelukkig hebben we al in deze wedstrijd gezien waartoe de mannen in staat zijn als ze de wijze lessen van Martijn niet alleen op het bord na doen, maar ook in het veld. Dit gaat een mooi jaar worden, vast en zeker!!

Trainingsdag D-selectie

Op zaterdag 15 augustus trainden de D1 en de D2 voor de eerste keer samen. De temperatuur liep snel op naar tropische waarden waardoor het luie zweet van de vakantie tijdens de warming up al snel van de gezichten gutste. Gelukkig had Martijn niet alleen gezorgd voor ballen en hesjes maar ook voor voldoende bidons met koud water.

Op het 'echte' gras van veld 4 werd eerst een aantal gemengde partijtjes vier-tegen -vier gespeeld. Daarna werd de groep in tweeen gesplitst voor een wedstrijd van de D1 tegen de D2. Groot veld (nog geen belijning) en dito doelen (zonder net). De hoeken van het veld en 'de zestien' werden met oranje 'hoedjes' afgezet.

De eerste helft waren D1 en D2 behoorlijk aan elkaar gewaagd. Dat wil zeggen, de D2 werd niet gevaarlijk voor het doel waarin Bram wegens vakantie ontbrak (een speler nam zijn plaats in) maar de D1 wist ook niet te scoren.

In de tweede helft begon de D1 beter te draaien en kwam de D2 conditioneel(?) tekort waardoor er voortdurend dreiging op de D2- helft was. Ondanks dat D2 fel verdedigde en streed om elke bal kon de nul niet langer worden behouden. Nadat de eerste er eenmaal in lag volgden er meer hele en halve kansen. Een aantal goede reddingen van onze keeper kon niet voorkomen dat de wedstrijd uiteindelijk met 5-0 werd verloren.

Na afloop lekker douchen en met z'n allen naar het zwembad in Nieuwegein om lol te maken in het water. Duikplanken, glijbanen en wildwaterbanen werden allemaal uitgetest en om een uur of half zes druppelden de jongens een voor een binnen bij Victoria waar hun ouders gezellig met elkaar kletsend in het avondzonnetje zaten te wachten.

Laurien, dank voor het bereiden van de smakelijke lunchpakketten en dank aan de ouders/begeleiders/chauffeurs en natuurlijk trainer Martijn voor het mogelijk maken van deze geslaagde aftrap van een hopelijk mooi seizoen!

Eerste optreden D2, even wennen...

Tijdens het mini-toernooi bij Hercules kwamen de D2- helden voor het eerst in actie. Helaas nog niet compleet want Jona (gebroken arm) en Bas ontbraken. In hun plaats waren twee prima invallers meegekomen. Johan Been (vader van Jesse) en Hans Bijlsma (vader van Skip) waren de coaches.

We speelden in totaal vier potjes van elk 20 minuten. Het was nog wel even wennen. Aan elkaar, aan het grote veld, het grote doel en wisselende posities in het veld.

De eerste wedstrijden gingen nipt verloren. Ook nadat we eerst op voorsprong waren gekomen. Naarmate de ochtend vorderde kwamen onze jongens steeds beter in hun spel en in de vierde wedstrijd werd duidelijk dat de D2 tot erg goed voetbal in staat is.

Opeens liepen de combinaties goed en vonden ze elkaar bij vlagen blindelings. De verdediging raakte ook steeds beter op elkaar ingespeeld en het geloof in eigen kunnen dat na de tweede wedstrijd even weg leek te zijn, keerde weer helemaal terug.

In augustus gaan we echt beginnen met de voorbereiding op het komende seizoen en de eerste bekerwedstrijden.

Ik kan niet wachten!