Loosdrecht D2 achteloos opzij gezet

Afgelopen maandag was de tweede poulewedstrijd in het bekertoernooi. Na de stroef op gang komende partij tegen ’t Gooi, was vandaag de vraag of de machine soepel zou draaien vanaf het begin. Vooraf toch de nodige voorzichtigheid, want Loosdrecht had haar vorige partij tegen Hilversum D2 ruim gewonnen. De één zei 10-1, de ander 7-1. Al met al een forse uitslag.

Vanaf het allereerste fluitsignaal zaten de mannen er goed op. Loosdrecht kwam amper over de middenlijn en Victoria won overal op het veld de duels om de bal. Het duurde dan ook niet lang voordat de eerste kansen zich aandienden. Pieter, Koen en Max schrokken echter van de riante mogelijkheden die zij kregen en schoten de bal of veel te zacht, of veel te hoog of gewoon naast. Opeens was daar echter een goede dieptepass van Bas die de scherp spelende Max bereikte. Max liet de verdediging zijn hielen zien en tikte de bal lekker binnen: 1-0 en hopelijk het begin van nog meer mooie doelpunten.

Maar helaas, ondanks dat het veldoverwicht enorm was, wilde de bal er toch niet in. Vlak voor rust brak Koen door de defensie van Loosdrecht, hij wilde uithalen voor het beslissende schot en... werd gevloerd door zijn tegenstander. Niet een hele harde overtreding, maar wel een overduidelijke en nog wel in het strafschopgebied ook! Arnall sloop al naar voren en ontfermde zich over de bal. Nadat de scheidsrechter de mannen op de plek had gezet, deed Arnall weet hij ook maandag al deed, namelijk de bal onberispelijk in het hoekje leggen: 2-0!

De rust werd gebruikt om de mannen er op te wijzen dat het spel te lang op één kant van het veld blijft en we onvoldoende het spel verleggen van de ene naar de andere kant. En natuurlijk werd de wind genoemd. Misschien leken we wel zo veel beter dan Loosdrecht omdat wij het voordeel van de straffe wind hadden. Opletten dus!!

Maar de wind bleek geen enkele rol van betekenis te spelen. Vanaf het fluitsignaal voor de tweede helft, bleek dat Loosdrecht vandaag niet anders zou kunnen proberen dan de bal tegen te houden. Soepeltjes vlogen onze mannen met mooie combinaties over het veld. De verdediging met keeper Max, Bas, Martijn, Jesse en Skip had alles lekker onder controle. Op het middenveld draaide Bram nu lekker van links naar rechts en had ideale aanspeelpunten in Max en Arnall. Voorin creëerden Koen, Pieter en de heel goed spelende Jona volop mogelijkheden. Toen ook de nog steeds lichtgeblesseerde Julian zijn intrede deed (Mark kon er helaas nog niet bij zijn vanwege zijn blessure), begon de verdediging van Loosdrecht wel heel erg te piepen en te kraken. Aan het einde van de wedstrijd wist uw verslaggever niet meer precies wie nu hoeveel doelpunten had gemaakt, maar wel dat alle doelpuntenmakers minstens even zoveel doelkansen om zeep hadden geholpen. Maar ach, als je bij het laatste fluitsignaal met 7-0 voor staat, is er geen haan meer die daar nog naar kraait!

Lekker gespeeld mannen. Jullie stralen met elkaar veel plezier uit, knokken voor elkaar en spelen steeds vaker nog lekker voetbal ook. Dat zou wel eens een mooi seizoen kunnen worden.