BVV D1 over twee wedstrijden beter dan Victoria D2

Deze week stond in het teken van de twee wedstrijden tegen BVV D1. Op woensdagavond uit in Blaricum en op zaterdag thuis bij Victoria.

Vooraf hadden we ons al een beetje rijk gerekend: BVV had nog geen punt gehaald in de competitie, dus na zaterdag zouden we 6 punten rijker zijn en volop meedoen in de strijd om het kampioenschap. Een andere optie kwam niet voor in onze gedachten.

Op woensdag ging het echter goed mis. Voor een aantal spelers was het die avond de vijfde wedstrijd van de dag, omdat ze ’s middags al mee hadden gedaan aan de finale wedstrijden van het schoolvoetbal. In het begin van de wedstrijd was dat niet te zien en we kwamen dan ook op 0-1. Helaas konden we de spirit niet vasthouden en verloren we uiteindelijk met 2-1. BVV natuurlijk door het dolle heen en wij gedesillusioneerd.

Zaterdag dan maar revanche, want het algehele gevoel was toch dat wij zonder meer beter zijn dan BVV. Jesse was er nu weer bij, nadat hij woensdag helaas verstek moest laten gaan.

We begonnen in een verrassende opstelling, met Tom in de spits. Hiermee hoopten we meer strijd voorin te kunnen leveren tegen hun boomlange laatste man en zo meer gevaar te stichten. De middenvelders Jesse en Mark kregen de nadrukkelijke opdracht om ook met enige regelmaat over de buitenspelers heen te gaan en minimaal goed aan te sluiten bij de aanvallers. En Julian, die als voorstopper speelde, mocht zich naast het verdedigen ook bezig houden met het opbouwen vanuit het middenveld. En vanaf het begin liep het als een trein. Binnen twee minuten werd Tom al vrij gespeeld voor de keeper. Hij schrok iets te veel van deze snelle kans en het lukte hem dan ook niet de keeper te passeren. Op rechts voerden Jesse en Pieter de voorbesproken taktiek uitstekend uit. Om de haverklap vlogen ze over de verdediging heen en creëerden ze halve en hele kansen. Op links kwam Mark weliswaar niet echt over Jona heen, maar hij sloot wel veel beter aan, waardoor Jona makkelijker de combinatie aan kon gaan en hij regelmatig gevaarlijk langs zijn tegenstander gleed. Het liep perfect allemaal, maar ons oude probleem werd ook vandaag nog steeds niet opgelost: scoren. De druk was er, de kansen waren er, maar of we mikten verkeerd of de lange keeper van BVV lag uitstekend in de weg. Bij rust stond er dan ook nog steeds 0-0 op de borden.

Na de rust gingen we verder met inmiddels Bram als laatste man en Bas als midhalf. Max van Dijk had helaas te veel last van zijn kuit en kon niet meer verder voetballen. Tot overmaat van ramp verstapte Bas zich halverwege de tweede helft, zodat ook hij niet verder kon spelen. De overgebleven elf spelers knokten als leeuwen, creëerden opnieuw kansen, maar oh, oh, oh, om wanhopig van te worden. Nog steeds geen doelpunt L. Keeper Max heeft twee keer een corner voor zijn neus gehad en een keer een schotje moeten pakken. De coaches van BVV riepen al: zal je zien, jullie 6 vrije kansen en wij met één schot toch met 0-1 winnen. Gelukkig vond Max dat geen goed idee!

Bij het laatste fluitsignaal van de goed leidende scheidsrechter stond dan ook nog steeds de hatelijke 0-0 op het bord. Alle mannen waren kapot aan het einde. Zo hard gewerkt, zo lekker gevoetbald en dan toch niet scoren. Tja, soms heb je een fase dat elke afgezwaaide bal een doelpunt oplevert en soms een fase dat het maar niet wil lukken, hoe goed je het ook doet. Helaas zitten wij in die laatste fase op dit moment. Over twee wedstrijden gemeten heeft BVV 4 punten gepakt en wij één. Dan is er helaas geen andere conclusie mogelijk, dan dat zij de onderlinge tweestrijd hebben gewonnen. Volgende week herkansing tegen Zuidvogels!