zaterdag 27 maart 2010

Victoria D2 kopje onder bij Vinkenveense plassen

Na de topper van vorige week tegen koploper CSW, stond vandaag de returnwedstrijd tegen Hertha D1 uit Vinkeveen op het programma. Zouden onze helden in staat zijn om het hoge niveau van vorige week vast te houden? Snel aftrappen maar en hopen dat we er weer goed bij zouden zitten.
Het begin gaf goede hoop. Victoria domineerde vanaf de allereerste seconde. De vechtlust van vorige week was nog volop aanwezig en dus werd elk duel gewonnen. En omdat Hertha D1 duidelijk een maatje minder is dan CSW, kwamen we ook tot lekker voetbal. Van achter uit werd er goed opgebouwd en op het middenveld werden er goede combinaties gemaakt. En voorin bleken, zoals verwacht op basis van onze eerste wedstrijd tegen Hertha, onze spitsen beduidend sneller en behendiger dan de verdedigers van Hertha. Het duurde dan ook niet veel langer dan een minuut of tien voordat de eerste Victoria aanvaller alleen op de keeper afstormde, de Hertha verdediging soepeltjes van zich afschuddend. Helaas, de afronding ging niet lekker dus bleef het bij 0-0. Niets aan de hand. En ook de tweede en derde kans alleen voor de keeper leverde niets op, maar nog steeds: geen zorgen, we zijn veel beter. 
Maar toen een mooi schot van Arnall, uit een met interim trainer Andre (dank je wel, Andre, voor de extra trainingen die je wil geven!!) geoefende korte corner net voor langs ging en we vlak daarna weer alleen voor de keeper misten, begonnen we toch wat onrustig te worden. Zoveel kansen, geen doelpunten, als dat maar goed gaat. Behalve een vlak voor langs schietende vrije trap, stichtte Hertha eigenlijk nauwelijks gevaar. Kort samengevat de eerste helft: verdedigend alles onder controle, goede combinaties op het middenveld, scherpe aanvallers met goede kansen, maar 0-0 bij rust.
In de rust waren we allemaal dan ook redelijk tevreden over het spel, maar beseften we ook allemaal dat we wel scherp moesten blijven, zeker omdat we de wind nu een heel klein beetje tegen ons kregen.
Maar helaas, we bleken niet in staat om de scherpte die we nu anderhalve wedstrijd vast hadden gehouden langer in stand te houden. Opeens begonnen we slapper te voetballen. Niet wij wonnen de meeste duels, maar Hertha. Na een volgens ons correcte sliding van Bas op de bal, besloot de scheidsrechter toch een vrije trap te geven op de rand van ons strafschopgebied. Een Hertha speler schoot hem mooi over de muur in de hoek, te ver van Max om er nog iets tegen te doen. We waren duidelijk even van slag, want niet veel later legde Hertha zelfs de 2-0 achter Max. Wat een deceptie. Zo veel beter in de eerste helft en dan halverwege de tweede helft tegen een 2-0 achterstand aan kijken! Gelukkig schroefden we het tempo toen wel weer omhoog en kwam het broodnodige fanatisme weer in de duels. Met een prachtige pass tussendoor werd Koen gelanceerd en met een koelbloedige schuiver in de verre hoek bracht hij de spanning weer terug in de wedstrijd. Met de inmiddels achter de spitsen spelende Tom en de verder doorgeschoven Bas op het middenveld voerden we de druk op. De druk werd wel groter en groter, maar de vier resterende minuten na onze treffer bleken net niet genoeg om er op zijn minst nog een gelijk spel uit te slepen.
Jammer mannen, maar dat kan gebeuren. Op zich speelden we niet slecht, zeker de eerste helft niet. Maar als we niet scoren en daarna vervolgens niet allemaal vol voor de winst willen gaan, dan lopen we zomaar tegen een nederlaag aan, dat blijkt maar weer. De volgende wedstrijd dan maar weer bewijzen hoe het ook kan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten