Alle mannen waren er duidelijk klaar voor. Popelend zaten ze in de kleedkamer om weer eens ouderwets te vlammen. In de voorbespreking begreep iedereen waar het om ging vandaag. Winnen van Ajax zou mooi zijn, maar is niet iets waar je op voorhand helemaal van uit kunt gaan. Waar je wel van uit kunt gaan, is dat als je niet je best doet je zeker niet zal winnen. Dus naast de normale tactische zaken zou het vooral ook op karakter aankomen. En dat zat helemaal goed vandaag!
We begonnen lekker aan de wedstrijd. Iedereen zat bovenop zijn tegenstander en hoewel duidelijk was dat Ajax goed kan voetballen, kwamen ze toch niet echt lekker voor onze goal. Elk duel gingen we, zoals afgesproken, vol in. Na een minuut of tien a vijftien had Ajax een strafschop nodig om voor het eerst vrij voor de keeper te komen. Hoewel Max er dicht bij zat, bleek de bal toch net iets te goed ingeschoten, waardoor Ajax op 1-0 kwam. Op zich niet onverdiend omdat ze duidelijk beter speelden dan wij, maar
toch wel jammer want echt kansen hadden ze nog niet afgedwongen. En dat was een verdienste van het hele team. Achterin, onder leiding van de weer goed keepende Max, speelden Jesse,
Ook op het middenveld deden
Ajax bleef echter goed combineren en creëerde nu wel meer gevaarlijke momenten voor onze goal. Doordat we Ajax te veel tijd gaven op de rand van ons strafschop gebied, konden zij te makkelijk aanleggen voor hun tweede goal en helaas vloog ook de derde er voor rust nog in. Nog voor de rust vroegen
De meegereisde hoofdtrainer
Mannen, je hebt wedstrijden die je verliest en waar je een naar gevoel aan over houdt omdat het verlies onnodig was. Daar was vandaag geen sprake van. Jullie hebben alles uit de kast gehaald, maar Ajax was gewoon beter. Met deze wilskracht en vechtlust zullen we het echter in de tweede helft van de competitie ver gaan schoppen, daar ben ik van overtuigd. Hopelijk herstelt Tom deze week van zijn blessure, zodat hij er volgende week in onze eerste competitie wedstrijd tegen CSW weer een hele wedstrijd tegenaan kan.