zaterdag 10 oktober 2009

Uit tegen BFC D2, 2 punten verloren of 1 punt gewonnen?

Na de goede partij van afgelopen week mochten we vandaag op het kunstgras van BFC in Bussum aantreden. Net als bij ons, is ook BFC D2 een combinatie van de E1 en E2 van vorig jaar plus een paar tweede jaars D-tjes. Zowel onze ex E1 als ex E2 mannen wilden nog wel iets rechtzetten van vorig jaar. Daarnaast stonden we bij de start van de wedstrijd 3 punten voor op BFC. Kortom, alle ingrediënten voor een echte thriller waren vandaag aanwezig.

Voor één keer mocht de cameraman ook in de kleedkamer komen, onder voorwaarde dat er alleen beelden werden geschoten en geen geluidsopnamen. Je weet maar nooit waar onze tactiek allemaal terecht komt!

Onze aanvoerder Martijn moest, helaas voor ons, in de D1 meedoen. In zijn plaats hadden we echter Tom. En wie zagen wij aankomen bij de warming-up?... Martijn!! Hij wilde toch in ieder geval de eerste helft van zijn eigen team zien voordat hij naar Victoria vertrok. Wat een aanvoerder en wat een team spirit!

We begonnen goed fel aan de wedstrijd en dat resulteerde direct in een goed veldoverwicht. BFC kwam niet echt aan het voetballen toe, doordat onze helden er bovenop zaten. Zowel over links als over rechts kwamen we met regelmaat goed door. Na een overtreding iets buiten het strafschopgebied kwam onze Bas naar voren gestoomd. Hij legde de bal nog eens goed neer, zodat niemand aan zijn bedoelingen hoefde te twijfelen. Vastberaden loopt hij naar de bal en haalt uit: 0-1!!

De keeper wist de bal niet onder controle te krijgen en Victoria komt terecht op een 0-1 voorsprong. Direct na de aftrap zetten we weer druk en onder aanvoering van de goed spelende Bram wordt het spel bij vlagen goed verdeeld van links naar rechts. Maar langzamerhand begint het spelbeeld te draaien. De BFC spelers komen onder onze druk uit en vinden elkaar nu steeds makkelijker. De verdediging met Bas, Julian, Jesse en Skip weten het fort echter goed te bewaken. Helaas heeft keeper Max dan een ongelukkig moment waardoor BFC nog voor de rust op 1-1 komt. En niet onterecht, want Victoria vergeet te voetballen en vervalt weer iets te vaak in het naar voren schieten van de bal zonder een duidelijk plan waarheen we schieten.

Na de rust eigenlijk het zelfde spelbeeld. Op het middenveld strijden Tom, Bram, Arnall en Mark verbeten gevechten uit, maar verschijnen toch iets minder vaak als winnaar te voorschijn als we allemaal zouden hopen. Voorin geldt eigenlijk hetzelfde voor Pieter, Koen, Max en Jona. Het wordt dan ook langzamerhand wel erg spannend langs de kant. Steeds vaker komt BFC dreigend richting onze goal. Eén keer moet de lat ons zelfs helpen om het bij één tegengoal te houden. En daarnaast hebben we gelukkig de opgeveerde Max in de goal, die de hele wereld laat zien dat keepers soms dure fouten maken, maar in dezelfde wedstrijden ook de winnende reddingen maken. Als een tijger hield hij de spitsen van BFC van zich af!

Aan het einde van de tweede helft wordt het wel heel erg spannend. Het is duidelijk dat BFC sterker is, maar tegelijkertijd komen Pieter, Jona, Max en Koen nu ook regelmatig langs hun tegenstander en moet ook de keeper van BFC laten zien wat hij kan. Oei, oei, oei, hoe gaat dit aflopen zie je iedereen langs de kant denken. Ook in het veld loopt de spanning op. Zodanig zelfs dat de uitstekende en strenge scheidsrechter een BFC speler voor vijf minuten het veld uitstuurt omdat hij wel heel erg veel praatjes begint te krijgen tegen de scheids. En dan het eindsignaal, 1-1 op de borden. In de nabeschouwing in en buiten de kleedkamer zijn we het allemaal wel met elkaar eens: dit is een zwaarbevochten gelijkspel. De beste kansen voor BFC maar met goed teamwerk, van voor tot achter, hebben we een duur puntje weggesleept uit Bussum. Hulde ook weer aan Bart, de vader van Jona, die wederom wilde vlaggen en dat onberispelijk deed.

zaterdag 3 oktober 2009

Zuidvogels D2 met 3-1 verslagen

Na de zeer sterke tegenstander van afgelopen week, stond vandaag een op papier makkelijker tegenstander op het programma: Zuidvogels D2. Winnen vandaag zou betekenen dat we in de bovenste helft van de competitie blijven meedraaien, verliezen... daar dachten we niet aan. De wind waaide stevig schuin over het veld en de eerste bladeren hoopten zich op. Tijd voor een hartverwarmend potje voetbal.

We begonnen goed aan de wedstrijd. Gelijk lekker fel op de bal. We deden er alleen niet zo heel veel mee in het begin, waardoor de wedstrijd een tijdlang gelijk op ging. Bij beide goals viel eigenlijk alleen iets spannends te noteren als een bal bij toeval voor de goal kwam. Totdat Victoria over links de aanval zocht en de bal voor de goal werd geplaatst. De verdediging van Zuidvogels aarzelde om in te grijpen, maar Pieter niet. Als een aal gleed hij tussen de verdedigers door en toen de bal over de keeper stuiterde, zette hij zijn voet er tegen. De bal leek er in te vliegen, maar de lat stond een doelpunt in de weg. Maar Pieter gaf niet op: ook de terug komende bal was voor hem en nu was er geen houden meer aan. Heerlijk vloog de bal tegen de touwen: 1-0! Het hele team begon steeds lekkerder te voetballen. Achterin was Bas, vandaag aanvoerder, weer duidelijk de baas. Julian was na een aarzelend begin nu een echte voorman in de strijd en won elk duel van zijn tegenstander. Hij had vaak zelfs nog lucht en kracht over om de aanval te ondersteunen: grote klasse! Op de back posities deden Max en Jesse het uitstekend op rechts, ondanks de snelle en handige tegenstander daar, en ook Skip was zijn tegenstander de baas. Mark, Bram en Arnall vochten verbeten duels uit op het middenveld en hielden zich uitstekend aan de opdracht van Hans: niet alleen aanvallen of alleen verdedigen, maar voor én achter ondersteunen.

En voorin hadden we weer onze aanvallende kanjers Jona, Koen en Pieter die de verdediging van Zuidvogels handenvol werk bezorgde. Kortom, het stond lekker vandaag. En als het dan toch af en toe mis dreigde te gaan, hadden we keeper Max nog die een paar goede reddingen uit de hoge hoed toverde. Terecht namen we de voorsprong dan ook mee de rust in.

Na de rust pakten we de draad weer goed op, maar omdat we achterin niet resoluut ingrepen bij een half afgeslagen aanval, kwam Zuidvogels toch opeens op 1-1. Jammer, want het wedstrijdbeeld deed eerder vermoeden dat wij op 2-0 zouden komen. Gelukkig gingen de koppies niet naar beneden, maar bleven we gewoon lekker voetballen. Na een mooie combinatie achterin met Skip, Mark en Jona, werd de bal diep gespeeld op de vrijstaande Koen. Op het randje van buitenspel nam hij de bal aan en ging als een speer richting de goal van Zuidvogels.

Beheerst legde hij de bal in het hoekje: 2-1. We namen geen genoegen met deze stand en bleven druk uitoefenen op Zuidvogels. De inmiddels ingevallen Martijn en D1-Koen creëerden beiden halve en hele kansen, maar scoren lukte steeds net niet. Er moest een doelpunt met een stevig buitenspel luchtje aan te pas komen om definitief afstand te nemen. Weer was het Pieter die bereid was zich op te offeren als goalgetter (sympathiek mannetje toch ;-)) en met zijn tweede treffer en Victoria’s derde, gooide hij de wedstrijd in het slot. Omdat onze verdediging onder leiding van keeper Max bleef staan als een huis, werd het daarna nooit meer echt billen knijpen.

Na het laatste fluitsignaal stonden onze eigen D2 cheerleaders langs de kant klaar voor een welverdiend applaus voor onze mannen. Lekkere pot mannen. Wat mij betreft volgende week op herhaling tegen BFC .